Een hondenloopplank kan een uitkomst zijn in veel situaties. Een opklap- of uitklapplankje maakt het voor je hond gemakkelijk om bijvoorbeeld in de auto of op de bank te komen zonder te hoeven springen. Dit is niet alleen handig voor jou (je hoeft de hond niet te tillen), maar vooral voor je hond zelf. De plank voorkomt onnodige belasting van heup- en kniegewrichten, wat vooral voor middelgrote of grote rassen belangrijk is. Ook oudere honden of honden met gewrichtsklachten zullen er baat bij hebben.
Een hond hoeft met een helling rustig omhoog te lopen in plaats van te springen, waardoor hij veel minder last van zijn gewrichten krijgt. Een loopplank biedt dus meer comfort en ontlast de hond én jou: je hoeft je hond niet op te tillen om in de auto te stappen. Bovendien kan een loopplank gebruikt worden bij allerlei situaties: naast de auto ook in huis bijvoorbeeld om op de bank of het bed te komen. Er bestaan zelfs speciale trapjes of planken voor bij de bank, zodat je hond niet meer hoeft te springen om erop te klauteren. Na een blessure of operatie is een loopplank ook zeer nuttig: veel dierenartsen adviseren het om de hond in zo’n geval voorzichtig weer te laten bewegen, zonder dat hij of zij hoeft op te springen.
Een loopplank is een perfecte oplossing voor veel dagelijkse problemen: je hond blijft mobiel en jij ontziet zijn rug en gewrichten.
Toch verloopt het aanleren van een loopplank niet altijd vanzelf. Sommige honden kunnen in het begin huiverig of onwennig zijn. Een veelvoorkomend probleem is dat een hond bang kan worden voor de plank, vooral als deze wiebelt of een scherpe helling heeft. Een misstap kan er zelfs toe leiden dat de hond bang wordt en daarna helemaal niet meer over de plank durft. Ook kan de hond aarzelen als hij naar beneden moet lopen, omdat hij ‘de diepte’ ziet en dit eng vindt. Slappe of te gladde planken zijn daarbij extra eng, omdat hij dan weg kan glijden. Er ontstaan zo frustraties: de hond blijft staan, springt terug of vlucht weg. Een andere valkuil is dat baasjes ongeduldig worden en de hond willen trekken of duwen. Dit versterkt juist het wantrouwen. Daarom is het belangrijk om daar rustig en geduldig mee om te gaan. Erg belangrijk is dat je de plank altijd stabiel en vlak moet opstellen, en je hond stapje voor stapje moet begeleiden, zodat hij niet onzeker raakt
Stap voor stap wennen aan de plank
Begin altijd laagdrempelig. Leg de loopplank eerst volledig vlak op de grond neer, zodat er geen hoogteverschil is. Laat de hond eerst met zijn neus aan de plank wennen en hem vervolgens met een traktatie of zijn lievelingsspeeltje de plank op te lokken. Laat je hond op zijn eigen tempo over de plank lopen, en beloon iedere stap die hij zet. Dit kan bijvoorbeeld met een snoepje, een brokje of enthousiast aaien en lof. Als hij de plank eenmaal ontspannen overloopt wanneer deze op de grond ligt, maak je het langzaam wat uitdagender. Zet de voorzijde van de plank bijvoorbeeld tegen een lage stoeprand of een klein opstapje. Zo krijgt de plank een beetje helling en went de hond geleidelijk aan een hoogteverschil. Blijf de plank goed ondersteunen of bevestigen, zodat hij niet schuift. Je kunt naast je hond gaan staan terwijl hij erover loopt en rustig blijven aanmoedigen. Beloon elke keer als hij een stapje vooruit zet. Op deze manier bouw je vertrouwen op zonder dat hij overweldigd raakt. Pas vooral op dat je niet te snel de plank steeds hoger legt, ga in kleine stapjes omhoog. Zo blijft het voor de hond haalbaar en ontspannen. Na verloop van tijd kun je de hoogte steeds verder opvoeren, totdat je de plank tegen de achterbak of stoelen van de auto zet en de hond zo veilig in de auto kan stappen.
Wat je vooral wel en niet moet doen
Wees vooral geduldig en blijf belonen. Forceer niets en straf zeker niet wanneer je hond terugwijkt. Het gebruik van een loopplank vraagt soms wat geduld en oefening. Zorg dat je kalm blijft en gebruik veel goede prikkels: lok met lekkere traktaties en geef vrolijke woordjes als hij stappen zet. Straf of dwing de hond nooit met dwang, dat werkt averechts en maakt hem juist banger. Houd de trainingssessies kort maar frequent: één keer lang oefenen is minder effectief dan meerdere keren kort oefenen. Begin elke keer opnieuw als de hond er zin in lijkt te hebben, en bouw het niet te snel op. Als een hond aarzelt, ga dan een stap terug: leg de plank weer vlak neer en beloon heel klein gedrag. Gebruik een stevige leiband voor lichte begeleiding als dat kan, zodat je hem eventueel kunt vasthouden als hij twijfel toont. Zorg ook dat de plank altijd stabiel ligt. Een wiebelende of schuivende plank maakt een hond onnodig nerveus. Belangrijk zijn een goede antisliplaag en een degelijke constructie. Vermijd hele gladde planken. Geef je hond tussendoor voldoende rust en laat hem tussendoor gewoon rennen of spelen, zodat de training niet alleen een ‘klusje’ is.
Herhaling en beloning
Herhaling en positieve bekrachtiging zijn de sleutel. Bij iedere stap vooruit geef je direct een beloning, zodat de hond leert dat lopen over die plank iets oplevert. Dat hoeft geen groot feestmaal te zijn, een klein hondenkoekje of een enthousiaste knuffel volstaat vaak al. Het gaat erom dat de hond merkt dat er iets leuks gebeurt als hij de plank gebruikt. Maak het gebruik van de loopplank bijvoorbeeld een vast spelmoment: iedere keer dat je op pad gaat of de auto in en uit gaat, nodig je de hond uit om de plank te nemen. Na een paar keer koppelt hij vanzelf het gebruik van de plank aan de beloning. In de beginfase kan een clickertraining of een commando (“plank”, “stapje”) helpen om gewenst gedrag te markeren, maar dat is niet strikt nodig. Het belangrijkste is dat je consequent bent: blijf oefenen en blijf de hond prijzen en belonen. Zo ontstaat een gewoonte en zal de hond er later vanzelf gebruik van maken.
Aandacht voor oudere of angstige honden
Voor oudere honden geldt extra voorzichtigheid. Begin écht laag met een geringe helling, en verleng de trainingstijd voorzichtig. Oudere viervoeters hebben vaak minder kracht in de poten en een kortere adem, dus houd het rustig. Soms helpt het om een korte pauze te laten houden en de hond tussendoor even te laten rusten. Controleer ook regelmatig de gezondheid: als je hond echt pijn lijkt te hebben, overleg dan met de dierenarts. Maar over het algemeen geldt: hoe minder druk op de gewrichten (dus minder springen), hoe beter voor oudere honden. Let bij oudere en angstige honden extra op de kleur- en contrastkeuze van de plank. Een heel donkere plank wordt door sommige honden gezien als “een donker gat” waar ze in moeten stappen, wat spanning kan geven. Een plank met gekleurde lijnen of ribbels maakt het visueel gemakkelijker voor de hond om zijn stappen te bepalen. Zet een hondentrapje of meerdere kleine plankjes achter elkaar als je hond toch huiverig blijft: sommige honden vinden een trapje met treden minder eng dan één lange plank. Laat een angstige hond in het begin liever in de nek (met riem) en iets achter je lopen, zodat hij niet het gevoel heeft dat hij van een hoogte afgaat. Beloon extra voor elke overwinning: een grote enthousiaste “goed zo” en z’n lievelingskoekje geven veel vertrouwen. Wees vooral lief en heel geduldig, zelfs als hij stapje voor stapje gaat en misschien maar een paar centimeter doet. Elk beetje vooruitgang is een stap in de goede richting.
Bij oudere of angstige honden is geduld de sleutel: elke stap vooruit, hoe klein ook, verdient een groot compliment.
Praktische tips voor dagelijks gebruik
Maak van de loopplank een vast onderdeel van je routine. Zet bijvoorbeeld de plank standaard bij de achterbak van de auto als je gaat autorijden, of laat een hondenbankje bij de bank in de woonkamer staan. Zo raakt je hond eraan gewend dat dat zijn opstapje is. Zorg dat de plank schoon en droog is; natte bladeren of grind erop zorgen voor slipgevaar. Controleer af en toe de antisliplaag en de poten. Vergeet ook niet de achterkant van de auto of de rand van de kofferbak te beschermen met een kleed of kofferbeschermer: je vindt veel loopplanken met rubberen beschermranden hiervoor. Als je in een gebied woont waar het kan vriezen, leg de plank dan niet in de vrieskou zonder bescherming, want vocht kan bevriezen en glibberig maken. Laat de hond uit zichzelf naar de auto lopen, beloon hem voor elke stap omhoog, en duw hem er nooit omhoog. Zo ziet je hond het gebruik van de plank als iets vanzelfsprekends. Achteraf, wanneer de plank niet nodig is, klap je hem gewoon in en leg je hem opgeborgen in de kofferbak of achterbank. Bij thuiskomst kan een klein trapje bij de bank hetzelfde werk doen: ook dat voorkomt onnodig springen thuis. Zo wordt de loopplank een handig, normaal hulpmiddel in jullie dagritme, waar zowel jij als je hond elke dag profijt van heeft.
